ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΓΟΗΤΕΥΟΥΝ (ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ) ΚΑΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ...
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009
Whatever Works
ΑΣ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ...
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009
Μουσείο HERGÉ
3 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ:1. ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ
2. ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ DUPOND ΑΠΟ ΤΟΝ DUPONT!
3. ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΥΡΗΧΘΕΙ ΣΕ ΤΕΝ-ΤΕΝ-ΟΛΟΓΟ!
Zita Swoon + friends @AB (ANCIENNE BELGIQUE) CLUB, ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ 12-12-2009
Τους Zita Swoon τους είχα πρωτοδεί στο ΑΝ Club στην Αθήνα στις 8 Ιανουαρίου του 2000, μια μέρα μετά του Αϊ Γιαννιού (θυμάμαι πολύ καλά την ημερομηνία διότι είχα γυρίσει πριν από λίγο καιρό από το ERASMUS μου στη Νορβηγία και είχα κατέβει Αθήνα για την γιορτή μιας φίλης). Ήταν μια από τις πιο όμορφες συναυλίες που θυμάμαι να έχω δει στη ζωή μου, με καταπληκτικό δίωρο playlist, το οποίο μάλιστα είχα κρατήσει, όπως συνήθιζα τότε να κάνω.Όταν, λοιπόν, έμαθα, ότι την ημέρα που θα βρισκόμουν στις Βρυξέλλες θα εμφανίζονταν στο Ancienne Belgique για να γιορτάσουν τα 15 χρόνια της ύπαρξης τους ως συγκρότημα, δεν έχασα την ευκαιρία. Αρχικά, θα έδιναν μόνο δύο συναυλίες στις Βρυξέλλες, στις 9 και 10 Δεκεμβρίου, αλλά ξεπούλησαν σε χρόνο μηδέν, και έτσι αποφάσισαν να δώσουν μια τρίτη συναυλία στις 12 Δεκεμβρίου. Άλλη μια συναυλία δόθηκε πιο πριν στο Παρίσι και άλλη μια θα δίνονταν στο Άμστερνταμ αργότερα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του συγκροτήματος, αυτές θα ήταν και οι τελευταίες συναυλίες πριν από ένα διάλλειμα δύο ετών που θέλουν να κάνουν για να γεμίσουν τις μπαταρίες τους. Κάτι σαν προσωρινή αποχαιρετιστήρια συναυλία...
Στον καταπληκτικό χώρο του Ancienne Belgique γινόταν το αδιαχώρητο πολύ πριν αρχίσει η συναυλία. Με το που βγήκε ο Stef Kamil Carlens στη σκηνή με μια κιθάρα, έγινε χαμός! Όταν μάλιστα ξεκίνησε να παίζει, η αφοσίωση που έδειχνε το κοινό μ’ έκανε ν’ ανατριχιάσω. Ο άνθρωπος λατρεύεται σαν θεός στην Φλαμανδία (μην ξεχνάμε ότι προέρχονται από την Αμβέρσα, όπως και οι DEUS, των οποίων υπήρξε ιδρυτής) και δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι διάλογοι με το κοινό έγιναν στα φλαμανδικά, μια γλώσσα που εκτός του ότι την αγνοώ παντελώς, την απεχθάνομαι επίσης, χάνοντας έτσι και την ευκαιρία να καταλάβω γιατί ήταν τόσο συγκινημένοι όλοι από τα λόγια του.
Αφού, λοιπόν, ακούσαμε κάποια ακουστικά κομμάτια, ανέβαιναν σταδιακά ανά κομμάτι στην σκηνή τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος. Ακούστηκαν τραγούδια και από τα 5 στούντιο άλμπουμ τους, και κομμάτια που αποτέλεσαν σταθμούς στην πορεία του συγκροτήματος, όπως "Jo's Wine Song", "Blues For Sammy", "My Bond With You & Your Planet: Disco". Η εκτέλεση του "I Feel Alive in the City" αποτέλεσε μια από τις πιο συναισθηματικές στιγμές της συναυλίας, με τον ολλανδό Spinvis, ή κατά κόσμον Erik de Jong, να ερμηνεύει το κομμάτι, ως ένας από τους φίλους του συγκροτήματος που συμμετείχαν στο προσωρινό αυτό αποχαιρετιστήριο. Γενικά, το μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας κύλισε σε υποτονικούς ρυθμούς, με το καλύτερο, όπως πάντα, να το φυλάνε για το τέλος. Λίγο πριν από την αποχώρηση, "Big City", και για encore, η συνταγή που χρησιμοποιούν συνέχεια τα τελευταία χρόνια, "Jintro and the great Luna" και "Moving through live as prey ", και ο κόσμος να παραληρεί.
Είναι αλήθεια ότι περίμενα μια διαφορετική συναυλία, μια συναυλία «τρελιάρικη», όπως αυτή που είχα δει το 2000 στην Αθήνα. Όμως, έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από τότε, και οι Zita Swoon είναι πιο ώριμοι, πιο δεμένοι, πιο συνειδητοποιημένοι από ποτέ. Συγκινήθηκα ορισμένες στιγμές, όμως ποτέ δεν ένιωσα να βυθίζομαι σε όλο αυτό που το υπόλοιπο κοινό βίωνε με έντονα συναισθήματα και δεν μπόρεσα να κρεμαστώ από τα λόγια του Stef λόγω παντελούς άγνοιας της γλώσσας. Για την ακρίβεια ένιωσα ξένος και χαμένος, χαμένος στην μετάφραση…
Playlist:
The longing stays inside
Blues for Sammy
Pretty girl
Selfish girl
Jo’s wine song
Lonely place
Hey you, whatshadoing
Leave the town
Intrigue
Wake up for the trees
I feel alive in the city
Spinvis – Kerstverhaal
Spinvis – Bagagedrager / I feel alive in the city
L’opaque paradis
Melinda’s blues
Je range
Maradadi
Arno – Love, truth and confidence
Arno – You got to move
Moondance
Hot hotter hottest
My bond with you and your planet: Disco!
Everything is not the same
Stamina
Infinite down
Big city
-
Jintro and the great Luna
Moving through live as prey
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
FATHERLAND
MIA ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ KEN LOACH, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΟΥ. ΓΥΡΙΣΜΕΝΗ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ (1986), Η ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΑ ΤΟΣΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ. ΤΕΛΙΚΑ, ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ Η΄ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ.Η ΦΡΑΣΗ "ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ" ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ KAI THN ΒΑΣΗ ΓΙΑ Ν΄ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ Ο LOACH ΜΕ TON ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΕΜΦΥΛΙΟ ΣΤΗΝ "ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ΤΟΥ 1995...
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
La double vie de Véronique
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ, ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, ΟΥΤΕ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΠΙΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΤΟΥΝ ΞΑΝΑ...
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
The Time That Remains
"Με το γνωστό του γλυκόπικρο ύφος που αγκαλιάζει ανθρώπους και εμπειρίες σε ένα σύνολο γεμάτο ζεστασιά, ο Ελία Σουλεϊμάν (της υπέροχης "Θεϊκής Παρέμβασης" του 2002) επιστρέφει με ένα δραματουργικό κολλάζ επεισοδίων με αυτοτελείς κορυφώσεις. Συνεχίζοντας να παραπέμπει στο σινεμά του Τατί, ο συμπαθής Παλαιστίνιος δημιουργός συνεχίζει να συγκινεί καθώς φέρνει στα χείλη το χαμόγελο, και συνθέτοντας μια απόλυτα προσωπική ματιά πάνω στην ταυτότητα ενός ολόκληρου λαού. Μια μικρή κατά τόπους επανάληψη δεν αποφεύγεται πάντοτε, αλλά καθώς η ταινία πάλλεται στους ρυθμούς ενός έθνους που απελπίζεται και ανακουφίζεται, δε μπορείς παρά κι εσύ να κρατήσεις ένα κομμάτι τους μέσα σου."
ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ/ΣΙΝΕΜΑ
INLAND EMPIRE
ΜΟΝΟ 80 ΛΕΠΤΑ ΑΝΤΕΞΑ ΤΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ David Lynch. ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΗΤΑΝ... KAI EIMAI ΚΑΙ ΦΑΝ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΤΟΥ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
