Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Η σκόνη του χρόνου


ΜΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ! ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ ΟΛΟΙ ΤΑ ΦΤΥΑΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΒΟΥΝ ΑΝΗΛΕΩΣ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΑΡΤΙΑ, ΜΕ ΟΜΟΡΦΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΜΕ ΑΡΧΗ, ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΙΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΤΙ ΚΑΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Η ΤΑΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΗ. ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΝ ΣΥΝΘΕΑΤΗ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΜΕ ΛΥΓΜΟΥΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ, ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΗΝ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: