Τρίτη 27 Μαΐου 2008

Οι Σέρρες επέστρεψαν σπίτι τους...


ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ SPORTDAY
Απόγευμα Μαΐου, Ολυμπιακό Στάδιο, δεκαέξι χρόνια πριν. Ο Πανσερραϊκός ψάχνει με νύχια και με δόντια βαθμούς για να κρατηθεί στην κατηγορία. Αντίπαλος ο Παναθηναϊκός του Βασίλη Δανιήλ, που είχε παίξει πριν από λίγες μέρες στη Γένοβα με τη Σαμπντόρια στο πειραματικό Τσάμπιονς Λιγκ, απογοητευμένος από την απώλεια του πρωταθλήματος. Είκοσι χρόνια πριν, το 1972, ένας τερματοφύλακας που έπιανε τα άπιαστα, ο Παναγιώτης Κελεσίδης, με τη φανέλα του Ολυμπιακού είχε κρατήσει τη νίκη μέσα στη Λεωφόρο, την πρώτη εκτός έδρας των Πειραιωτών επί του «αιώνιου» αντίπαλου τους ύστερα από το 1968. Εκείνη τη μέρα ο Κελεσίδης καθόταν στον πάγκο του Πανσερραϊκού και με ένα γκολ του Αλιατίδη μπόρεσε να πάρει τους δύο βαθμούς. Ηταν η τελευταία χρονιά που γινόταν το πρωτάθλημα με την παλιά βαθμολόγηση, αλλά τελικά αυτό το «κόλπο γκρόσο» δεν έφτασε. Ο Πανσερραϊκός έπεσε, μετά υποβιβάστηκε και στην τρίτη κατηγορία και μέχρι χθες δεν είχε νιώσει ξανά ομάδα Α' Εθνικής. Χρειάστηκε να αναλάβει την ομάδα πριν από λίγα χρόνια ο Πέτρος Θεοδωρίδης, ο οποίος μπόρεσε με σοβαρές κινήσεις να ξανακάνει τα «λιοντάρια» ομάδα. Ο Πανσερραϊκός από χθες επέστρεψε σπίτι του. Εκεί όπου πραγματικά ανήκει. Θυμίζω απλώς ότι τη δεκαετία του '60 έως τα μέσα της δεκαετίας του '70, όταν βρισκόταν σερί στην Α' Εθνική, ήταν η ομάδα από την περιφέρεια με τις περισσότερες συμμετοχές. Ο ΟΦΗ την πέρασε έπειτα από πολλά χρόνια, αλλά η εικόνα από την εξαιρετική ομάδα του Μπιτζίδη, του Κατσαβάκη, του Ζαρζόπουλου, του Κελεσίδη, του Αϊβαζίδη και του Τσιφούτη αργότερα (συγγνώμη αν ξεχνάω πάρα πολλά σπουδαία ονόματα αυτού του τεράστιου σωματείου) δεν μπορεί εύκολα να φύγει από το μυαλό. Τα τελευταία χρόνια έγιναν καλές προσπάθειες, αλλά φέτος όλα πήγαν από την αρχή καλά. Οι συχνές αναφορές στην παλιά ομάδα του Πανσερραϊκού μέσα από τις εκπομπές του «Παρά πέντε» (ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι γιος του παλιού ταμία της ομάδας τη δεκαετία του '80) επανέφεραν στο προσκήνιο τον σύλλογο πριν από δύο χρόνια. Ο τρόπος που ανέβηκε ήταν αρχοντικός. Η Σούπερ Λίγκα υποδέχεται μία ομάδα που ανήκε πάντα στο κλαμπ της, απλώς τυπικά βρισκόταν εκτός. Καλώς ήρθατε, «λιοντάρια». Μας λείψατε...

1 σχόλιο:

Sirraeus είπε...

Πολύ καλό το άρθρο του Σωτηρακόπουλου. Γενικά η Sportday ήταν η μόνη εφημερίδα που ασχολήθηκε σοβαρά με την άνοδο των λιονταριών.
Δες κι αυτό:
http://sirraeus.blogspot.com/2008/05/blog-post_3050.html
και αυτό:
http://oxistolithanthraka.blogspot.com/