Δυο μικρές ιστορίες
ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΗΜΟΥ
Η πρώτη (την ανέβασα στο site μου στις 13.10. με τίτλο: «Μία Μικρή Ιστορία»):
Ο Nick Gallo, συνεργάτης του αμερικανικού ταξιδιωτικού περιοδικού «Virtuoso», ταξίδευε προς Ελλάδα με σκοπό να γράψει ένα άρθρο για τη Ρόδο. Πετώντας για την Αθήνα ένιωσε έντονη αδιαθεσία. Κάλεσαν ασθενοφόρο που τον μετέφερε στο εφημερεύον νοσοκομείο - Αμαλία Φλέμινγκ.
Εκεί διέγνωσαν περικαρδίτιδα και τον έβαλαν στην εντατική. Μετά από μερικές μέρες ήταν καλύτερα και πρότειναν να τον μεταφέρουν σε δωμάτιο. Αλλά δεν υπήρχε μονό ούτε διπλό - μόνο θάλαμος.
Ο Nick ήταν σύζυγος φίλης του ανεψιού μου, που ζει μόνιμα στο Seattle των ΗΠΑ. Μου έστειλε ένα e-mail, μήπως μπορούσα να βοηθήσω, προτείνοντας κάποιο ιδιωτικό θεραπευτήριο. Άρχισα να ψάχνω - μέχρι που σε λίγο άλλο ένα e-mail με σταμάτησε:
«Μην ψάχνεις άλλο - είναι νεκρός».
Στα πενήντα του. Ήρθε σε μία άγνωστη γι' αυτόν χώρα, για να πεθάνει ολομόναχος. Αυτό το κείμενο είναι ένα μικρό μνημόσυνο στον άγνωστό μου δημοσιογράφο Nick Gallo...
Εδώ τελείωνε το κείμενο στο site μου. Όχι όμως και η υπόθεση, που συνεχίστηκε σαν φάρσα. Δεύτερη ιστορία:
Η σύζυγος του νεκρού ζήτησε από το αμερικανικό προξενείο να φροντίσουν για την αποτέφρωση και να της στείλουν τις στάχτες.
Το προξενείο απάντησε ότι θα το κάνει, μια και τώρα το επιτρέπει η ελληνική νομοθεσία. Βρήκαν και γραφεία τελετών που το αναλάμβαναν.
Στο δρόμο όμως πληροφορήθηκαν πως αυτό σήμαινε εξαγωγή της σορού στην Ιταλία ή τη Βουλγαρία - και υπέρογκα έξοδα. Πού να ξέρουν τα Αμερικανάκια ότι οι νόμοι στην Ελλάδα ψηφίζονται για να μην εφαρμόζονται!
Έτσι ο Nick Gallo έπεσε θύμα και της Ελληνικής Πολιτικής Υποκρισίας (άραγε θα επιτρέψει ποτέ η Εκκλησία την έκδοση των διαταγμάτων που ορίζει ο νόμος;). Μετά από διάφορες γραφειοκρατικές ταλαιπωρίες, η σορός ταξιδεύει προς την άλλη άκρη των ΗΠΑ, για να αποτεφρωθεί.
LIFO TEYXOΣ 18-24.10.2007
3 σχόλια:
Το δικαιωμα στην αποτεφρωση το εχει ο καθενας.Αλλα οι παπαδες,λογω δευτερης παρουσιας μας θελουν κοκκαλα στα κοιμητηρια.Η ολη κατασταση μου θυμιζει μια κουβανεζικη ταινια με τιτλο Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗ,που το θεμα της ηταν παραπλησια στην ιστορια που διαβασα.
Αμερικανάκια είναι μωρέ, τι να ξέρουν αυτά τώρα από δικαιώματα, νόμους και άλλα τέτοια φαιδρά.
Για να μην αναφερθώ στον σεβασμό προς τον νεκρό, και αρχίσουμε να γελάμε με λυγμούς.
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ!
Δημοσίευση σχολίου