Λίγες ημέρες μετά την αποθεωτική εμφάνιση των Raining Pleasure στον ίδιο χώρο, άρχισα να ανησυχώ. Θα αντέξει το ολιγάριθμο (να μην κοροϊδευόμαστε…) κοινό της πόλης μια ακόμη συναυλία σε σύντομο χρονικό διάστημα από την προηγούμενη; Θα αφήσει ο κόσμος την Eurovision για να έρθει; Ημέρα Τετάρτη, θα βγει ο κόσμος από το σπίτι για να πάει σε συναυλία; Ευτυχώς, οι ανησυχίες μου διαψεύστηκαν και αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά ότι αυτό που έχει ξεκινήσει στην ουσία ο Μιχάλης από το Ρόδον FM, έχει αντίκρισμα στο φιλόμουσο κοινό της πόλης, είτε πρόκειται για πειραματική Jazz (βλέπε συναυλία Φλωρίδη-Παπαδόπουλου), είτε πρόκειται για την εγχώρια αγγλόφωνη σκηνή.
Η βραδιά ξεκίνησε με τους The Longsands από τo Newcastle, οι οποίοι θύμιζαν λίγο από Puressence και άφησαν καλές εντυπώσεις. Έπαιξαν μερικά από τα όμορφα ομολογουμένως κομμάτια τους και αφού εκθείασαν τους Matisse ως την καλύτερη ελληνική μπάντα, άφησαν την σκηνή για να πιουν μερικές μπύρες, όπως συνηθίζεται εκεί στη Βόρεια Αγγλία.
Κατά τις 11.30 βγήκαν και οι Matisse. Οι ζωντανές εμφανίσεις του γκρουπ φημίζονται για τη «δύναμη» τους και αυτό το καταλάβαμε από το πρώτο κιόλας κομμάτι. Φυσικά το βάρος έπεσε στα κομμάτια του νέου album «Toys Up», ένας έντονα ροκ, σκοτεινός και -σύμφωνα με τους ίδιους- πιο τραχύς νέος ήχος σε σχέση με την προηγούμενη τους δουλειά, τον ντεμπούτο δίσκο τους «Cheap As Art». Το «Call Me Call Me», είναι πραγματικά ένα καθηλωτικό κομμάτι, που δεν μπορείς να μην σιγοτραγουδήσεις. Προσωπικά, απόλαυσα την εκτέλεση του «5 Seconds of love», ένα κομμάτι που δεν είχα προσέξει στο album αλλά μου άρεσε πολύ στη ζωντανή του εκτέλεση, όπως και την ιδιαίτερη εκτέλεση του «She Bop», της κλασσικής επιτυχίας της Cindy Lauper. Φυσικά από το playlist δεν θα μπορούσαν να λείψουν και τα σουξεδάκια όπως το ‘Τhe Gospel’ και ‘She Smiles’ που ακούγονται στο ραδιόφωνο με το δεύτερο να είναι και το πολύ μεγάλο χιτάκι τους. Και εκεί που με διάφορους φίλους προσπαθούσαμε να κατατάξουμε τους Matisse σε ένα είδος και διαφωνούσαμε για το στιλ τους (άλλος έλεγε ότι του θύμιζαν Suede, άλλος Bauhaus, άλλος Marc Almond και Soft Cell), ήρθε η διασκευή στο «Cosmic Dancer» των T.Rex για να δώσει την απάντηση. Ναι, οι Matisse είναι glam rock!
Βέβαια δεν ήταν και όλα τέλεια στη συναυλία… Ορισμένες φορές με κούρασε το επαναλαμβανόμενο (μέχρις εξαντλήσεως…) refrain, ενώ στο υποτιθέμενο encore η δεύτερη εκτέλεση του «Call Me Call Me» τελείωσε με έναν πολύ ενοχλητικό θόρυβο (μάλλον από το πάθος τους για να μας ευχαριστήσουν…) που προκάλεσε αμηχανία. Όλα αυτά βέβαια δεν ήταν αρκετά για να χαλάσουν την διάθεση του κόσμου που στο τέλος παρέμεινε για αρκετή ώρα στον χώρο του Otro, ρωτώντας επίμονα: «Πότε είναι η επόμενη συναυλία;»
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008
MATISSE LIVE @ SERRES, OTRO BAR, 27-2-2008
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008
God is a d.j.!
ΠΟΛΥΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "SPIN". ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 8 ΛΕΠΤΑ ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤHN ΔΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008
ΜΟΛΙΣ ΧΩΡΙΣΑ
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΙΝΙΑ, ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΙΝΑΙ...
Αναρτήθηκε από Bolek στις 11:54 μ.μ. 2 σχόλια
RAINING PLEASURE LIVE @ SERRES, 17-2-2008
Τελικά, η επιτυχία σε αυτή τη ζωή κάθε άλλο παρά τυχαία είναι…
Αυτό σκεφτόμουν μετά την συναυλία των Raining Pleassure στο Otro bar της πόλης μας. Γιατί να έχουν γνωρίσει τέτοια μεγάλη επιτυχία αυτοί και όχι τόσα άλλα συγκροτήματα που κινούνται στο ίδιο μουσικό στυλ; Η απάντηση δίνεται μόνο αν τους παρακολουθήσεις ζωντανά. Τότε καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια δεμένη μπάντα, με καθαρό ήχο ακόμη και υπό τις δύσκολες συνθήκες ενός περιορισμένου χώρου. Φυσικά στο ότι ξεχωρίζουν, παίζουν ρόλο και οι μελωδίες τους, οι οποίες σου κολλάνε στο μυαλό σαν τα κομμάτια των James για παράδειγμα, και φυσικά η ξεχωριστή φωνή του Vassilikou.
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ προκατειλημμένος πριν την συναυλία. Κάτι οι εμφανίσεις του συγκροτήματος σε σόου τύπου fame story στο παρελθόν, κάτι το hype που τους περιβάλλει και η μεγάλη προβολή που έχουν τα τραγούδια τους μέσω διαφημιστικών σποτ στην τηλεόραση, μου είχαν δημιουργήσει την εικόνα μιας μπάντας που «θυσιάζει» τις δημιουργίες της στο βωμό της προβολής και του κέρδους. Μπορεί και να είναι αλήθεια όλα αυτά… Αυτό, όμως, που επίσης είναι αλήθεια είναι ότι οι Raining Pleasure είναι το μοναδικό ελληνικό συγκρότημα που μπορεί να σταθεί με τα τραγούδια του στο εξωτερικό και ότι μπορεί να δώσει ένα live χωρίς να προσπαθείς να δικαιολογήσεις κάθε μειονέκτημα του λέγοντας: «Για έλληνες καλοί είναι…». Γιατί πολύ απλά το δέσιμο, ο ήχος τους, η εκφορά των αγγλικών και η ερμηνεία στη ζωντανή εμφάνιση που παρακολούθησα τους κάνει να ξεχωρίζουν εύκολα από τις υπόλοιπες ελληνικές μπάντες.
Στο δια ταύτα, δηλαδή στο live που παρακολουθήσαμε, είναι δύσκολο να περιγράψεις την ευφορία που προκλήθηκε στο κοινό που κατέκλυσε το Otro bar. 2 ώρες με χορό, χαρούμενες φάτσες, όμορφες μελωδίες, πετυχημένα διασκευασμένα classics (το light my fire μάλιστα αφιερωμένο στον Παντελή από τα Διάφανα Κρίνα που βρισκόταν στον χώρο – για τον Στέλιο από τους Infidelity που επίσης ήταν στον χώρο δεν είχε τραγούδι…), κομμάτια από τη νέα τους ηλεκτρική δουλειά και όλα τα σουξεδάκια στο τέλος για να μην έχουμε παράπονο… Μπορεί να ζητήσει κανείς τίποτε άλλο από ένα τέτοιο live; Φυσικά! Να επαναληφθεί όσο πιο σύντομα γίνεται…
Αναρτήθηκε από Bolek στις 10:31 π.μ. 1 σχόλια
Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008
Unread Books από Stereotype...
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ, ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ...
Black night, neonlight into my house
Talking, talking, talking about
Out of frustration over in doubt
Hold me now, I'm hoping that you can explain
Little arithmetics
Got me down, they're fooling me again and again
Little arithmetics, little arithmetics
Got me down...
Η ΣΗΜΑΙΑ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...
ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ. ΤΙΣ ΕΙΧΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΕΣ , ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ. "ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ;" ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ. ΟΧΙ, ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Ο,ΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ. Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΗΛΑΔΗ...
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008
LA CUESTA LA CALI
Holy Fuck - Milkshake
ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑ ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥΣ. ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ...
ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΑΔΙΚΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΨΗΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ...
Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008
Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008
Nick Cave & The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
AN ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ NEO SINGLE ΕΙΝΑΙ ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΑ, ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΝΙCK ME ΜΟΥΣΤΑΚΙ...
Harry Potter
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟ, ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: "ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΠΑΡΑΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ: Η Espresso του μεσονυκτίου"
Στις 5/1/03 η Espresso αφιέρωσε το πρωτοσέλιδό της σε κάποιο ελληνικό βιβλίο, το οποίο υποτίθεται ότι αποκαλύπτει σκάνδαλο πίσω από τον πιο αγαπημένο ήρωα των παιδικών βιβλίων της εποχής μας: «Μαγεία και σατανισμός πίσω από τον Χάρι Πότερ! Αποκαλυπτικό βιβλίο σοκ! Ελληνας συγγραφέας αποκρυπτογραφεί το είδωλο εκατομμυρίων παιδιών». Εχουμε ξαναγράψει για την υπόθεση αυτή. Πρόκειται για την εκστρατεία της Πανελλήνιας Ενωσης Γονέων (ΠΕΓ), μετωπικής οργάνωσης της Επιτροπής Αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδας κατά των δημοφιλών παιδικών βιβλίων της Τζόαν Ρόουλινγκ.
Η επίθεση κατά του Χάρι Πότερ περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Ιωάννη Μηλιώνη «Ναι ή Οχι στον Χάρι Πότερ», έκδοση ΠΕΓ, 2002, όπου καταγράφεται και η προτροπή ότι «θα πρέπει δυναμικά, πλην όμως διακριτικά, να αποφύγουμε να φέρουμε σε επαφή τα παιδιά μας με τα ψυχοφθόρα αυτά βιβλία και τις ταινίες (...) και, γιατί όχι, να χρησιμοποιήσουμε και τα μέσα που ο Νόμος μας δίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις». Ευτυχώς τα μέσα αυτά δεν έχουν ακόμα χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση τυο Χάρι Πότερ, αλλά η Espresso δεν παύει να το ζητάει. Με νέο πρωτοσέλιδο στις 4/12/04 η εφημερίδα αποκαλύπτει τη «Σχέση του Χάρι Πότερ με σατανιστική οργάνωση» αφού είχε πρώτα ανακαλύψει "χάπια έκσταση με τη μορφή του Χάρι Πότερ" (26/1/03).
Αναρτήθηκε από Bolek στις 10:55 π.μ. 2 σχόλια
Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008
Rambo 3
ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ: Η ΤΑΙΝΙΑ ΡΑΜΠΟ 3 ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΓΕΝΝΑΙΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ CREDITS ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ ΕΠΟΧΗ. ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ Ο ΣΤΑΛΛΟΝΕ (ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ) ΤΑ ΞΕΧΑΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΩΝ John McCain, ΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΛΟΥΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2006 ΔΗΛΩΝΕ ""If it wasn’t Iraq, it’d be Afghanistan."...
Αναρτήθηκε από Bolek στις 10:53 π.μ. 0 σχόλια
Thank you for Smoking
ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Η ΤΑΙΝΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ...
Αναρτήθηκε από Bolek στις 10:48 π.μ. 2 σχόλια